สินค้าโรงงานราคาโปรโมชั่น ลงประกาศสินค้าราคาส่ง

“สร้างเงินแสนจากครัวที่บ้าน” สไตล์ครูแมกซ์

จุดเริ่มต้นเพียงแค่ไม่มีใจรักการเป็นลูกน้อง และไม่ชอบการทำงานในองค์กร บวกกับมีความตั้งใจที่ว่า อยากฝึกทักษะการทำอาหารไว้ทำให้คุณพ่อคุณแม่ทานตอนท่านแก่
พร้อมกับคำพูดของคุณแม่ที่ชอบบอกว่า “การขายของมันได้จับเงินทุกวัน” นั่นคือจุดตัดสินใจ

ครูแมกซ์
จุดเริ่มต้นง่ายๆก็เริ่มจากการเรียนรู้จากคุณแม่ของครูแมกซ์เอง ท่านเป็นคนทำอาหารไทยอร่อย และเคยเปิดร้านอาหารมาก่อนตอนครูแมกซ์เด็กๆ
โดยใช้การถาม สังเกตอย่างละเอียด และฝึกชิมรสชาติของอาหารที่แท้จริง (เพราะคุณแม่ไม่เคยชั่งตวงวัดแม่บอกชิมให้เป็นไม่ต้องมาถามสูตร555)
ร่วมกับการเรียนรู้ผ่านสื่อออนไลน์ เช่น ยูทูป ดูทุกวันตลอดระยะเวลา 8-10ปี พร้อมกับการซื้อวัตถุดิบมาลงมือทำจริง ชิมจริง ทำให้คคุณแม่ทานจริง

ครูแมกซ์
จนถึงจุดที่มั่นใจแล้วว่า…จะทำอาหารเพื่อสร้างรายได้เริ่มง่ายๆจากครัวที่บ้าน
จากประสบการณ์ตลอดระยะเวลา15ปี ที่ครูแมกซ์มีรายได้จากอาหาร ไม่ว่าจะเป็นการยืนขายสลัดริมถนนหน้าตึกชาญอิสะ2 เปิดรับออเดอร์ลุกค้าในหมู่บ้าน การพรีออเดอร์ผ่านทางโซเชียลมีเดีย หรือแม้กระทั่งการออกบูทตามห้างดังต่างๆ

ทั้งหมดนี้ผ่านการทำจริง ได้ผลลัพธ์จริงมาทั้งหมดแล้วด้วยตัวครูแมกซ์เองคนเดียว (แบบไม่เลือกการมีลูกน้อง)

จึงมั่นใจมากว่าจากประสบการณ์ทั้งหมดที่ครูแมกซ์สั่งสมมาตลอดจนถึงวันนี้

ไข่เจียว
ครูแมกซ์ได้พิสูจน์แล้วว่า…การสร้างเงินแสนจากครัวที่บ้าน “มันทำได้จริง”
ครูแมกซ์ก็พร้อมที่จะถ่ายทอดทุกสูตรลัด แบไต๋ทุกเคล็ดลับให้คุณแบบหมดเปลือก!!  !!ความตั้งใจนั้นมันก็ได้เกิด”ผลลัพธ์”กับลูกศิษย์ครูแมกซ์เรียบร้อยแล้ว

📌น้องมิ้นท์ นักเรียนคอร์สไพรเวทจับมือทำรอบสด
ลาออกจากงานประจำเพื่อมาเปิดร้านขายอาหาร หลังจากเรียนกับครูแมกซ์ไปเพียงแค่3วัน น้องได้จับเงินบาทแรกจากอาหารทันที!!
โดยเปิดรับพรีออเดอร์จากอาพาร์ทเมนต์ (โดยมีครูแมกซ์เป็นที่ปรึกษาตลอด1เดือนเต็ม) เริ่มจากเมนูง่ายๆที่ครูแมกซ์เลือกให้เป็นเมนูประจำร้าน คือ “เมนูไข่ฟูหมูฉ่ำนัว”

‼️ล่าสุดเพียงแค่ 2เดือน ยอดขายเดือนกุมภาพันธ์ 68
สรุปได้ยอดขาย 60,000 บาท (ทำด้วยตัวคนเดียว)

📌น้องเติ๊ด นักเรียนคอร์สออนไลน์
เป็นพนักงานประจำหัวหน้าแผนกHR อยากหาอาชีพเสริมเพื่อวางแผนลาออกจากงานประจำ หลังจากเรียนคอร์สครูแมกซ์ภายใน 7 วัน น้องได้จับเงินบาทแรกจากอาหารทันที!!
โดยเปิดรับออเดอร์ที่คอนโด เริ่มจากเมนูง่ายๆที่เรียนจากคอร์สสูตรกะเพรา กับ คอร์ส10เมนูไข่ทำง่ายรายได้ปัง เมนูประจำร้าน คือ “เมนูข้าวไข่เจียว ไข่ข้น”
‼️ล่าสุดเพียงแค่ 2เดือน ยอดขายได้มากกว่าเงินเดือนประจำเป็นที่เรียนร้อยแล้ว พร้อมกับยื่นใบลาออก (แต่นายยังไม่อนุมัติ)


สนใจติดต่อสอบถามข้อมูล
ไลน์ ID  :  @krumax
Page FB : https://web.facebook.com/profile.php?id=61569480015186
เว็บไซด์ : https://krumax.net/krumaxcourse/
เบอร์โทร : 081-413-4479

ก่อนติดตั้งผ้ากันไฟ ต้องเตรียมความพร้อมอะไรบ้าง

ก่อนติดตั้งผ้ากันไฟ ควรเตรียมความพร้อมในหลายด้าน เพื่อให้การติดตั้งเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพและปลอดภัย ดังนี้:

1. การประเมินความเสี่ยงและกำหนดจุดติดตั้ง

วิเคราะห์ความเสี่ยง: ประเมินความเสี่ยงต่อการเกิดไฟไหม้ในบริเวณต่างๆ ของอาคารหรือโรงงาน เพื่อกำหนดจุดติดตั้งผ้ากันไฟที่เหมาะสม
กำหนดจุดติดตั้ง: เลือกตำแหน่งติดตั้งที่เข้าถึงได้ง่ายและครอบคลุมบริเวณที่มีความเสี่ยงสูง เช่น ห้องครัว ห้องเครื่องจักร หรือบริเวณที่มีสารไวไฟ
วัดขนาดพื้นที่: วัดขนาดพื้นที่ที่จะติดตั้งผ้ากันไฟ เพื่อเลือกขนาดผ้ากันไฟที่เหมาะสม

2. การเลือกผ้ากันไฟที่เหมาะสม

ประเภทของวัสดุ: เลือกผ้ากันไฟที่ทำจากวัสดุที่ทนทานต่อความร้อนและไม่ลามไฟ เช่น ผ้าใยแก้ว ผ้าซิลิกา หรือผ้าเคฟลาร์
คุณสมบัติเพิ่มเติม: พิจารณาคุณสมบัติเพิ่มเติม เช่น การกันน้ำ การกันสารเคมี หรือการรับรองมาตรฐานจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง
ขนาดและรูปแบบ: เลือกขนาดและรูปแบบของผ้ากันไฟให้เหมาะสมกับการใช้งาน เช่น ผ้าผืน ผ้าห่ม หรือผ้ากันเปื้อน

3. การเตรียมอุปกรณ์และเครื่องมือ

อุปกรณ์ติดตั้ง: เตรียมอุปกรณ์ติดตั้ง เช่น ตะขอ สกรู หรืออุปกรณ์ยึดอื่นๆ ให้พร้อมใช้งาน
เครื่องมือช่าง: เตรียมเครื่องมือช่างที่จำเป็น เช่น สว่าน ค้อน หรือไขควง
อุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคล (PPE): เตรียมอุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคล เช่น ถุงมือ แว่นตา หรือหน้ากาก เพื่อป้องกันอันตรายจากการติดตั้ง

4. การเตรียมพื้นที่ติดตั้ง

ทำความสะอาดพื้นที่: ทำความสะอาดพื้นที่ที่จะติดตั้งผ้ากันไฟให้ปราศจากสิ่งกีดขวาง
ตรวจสอบความแข็งแรง: ตรวจสอบความแข็งแรงของผนังหรือเพดานที่จะติดตั้งผ้ากันไฟ
กำหนดตำแหน่งติดตั้ง: ทำเครื่องหมายตำแหน่งที่จะติดตั้งผ้ากันไฟให้ชัดเจน

5. การฝึกอบรมและการวางแผน

ฝึกอบรมการใช้งาน: ฝึกอบรมพนักงานหรือผู้อยู่อาศัยให้มีความรู้ความเข้าใจในการใช้งานผ้ากันไฟ
วางแผนการอพยพ: วางแผนการอพยพในกรณีเกิดเหตุการณ์ไฟไหม้ และกำหนดจุดรวมพล
ตรวจสอบและบำรุงรักษา: วางแผนการตรวจสอบและบำรุงรักษาผ้ากันไฟอย่างสม่ำเสมอ

ข้อควรระวัง
ควรติดตั้งผ้ากันไฟตามคำแนะนำของผู้ผลิตและมาตรฐานความปลอดภัยที่เกี่ยวข้อง
ควรตรวจสอบผ้ากันไฟเป็นประจำ เพื่อหารอยชำรุดหรือความเสียหาย
ควรฝึกซ้อมการใช้ผ้ากันไฟ เพื่อให้สามารถใช้งานได้อย่างถูกต้องเมื่อเกิดเหตุฉุกเฉิน

หมอประจำบ้าน: ตาขี้เกียจ (Amblyopia/Lazy Eye)

ตาขี้เกียจ (Amblyopia/Lazy Eye) คือ โรคทางสายตาที่ทำให้ดวงตามองเห็นภาพได้ไม่ชัดเจน หากไม่ได้รับการรักษาที่ถูกต้อง จะส่งผลให้ความสามารถในการมองเห็นลดลงและตาบอดถาวรในอนาคต โดยส่วนใหญ่จะเกิดขึ้นกับดวงตาข้างเดียว แต่บางรายอาจพบได้ทั้งสองข้าง

ตาขี้เกียจเป็นปัญหาทางสายตาที่มักจะปรากฏในเด็กอายุไม่เกิน 7 ปี เนื่องจากเป็นช่วงที่มีพัฒนาการทางการมองเห็น โดยโรคตาขี้เกียจเป็นโรคที่ยังไม่มีวิธีป้องกัน แต่หากตรวจพบได้เร็ว ก็จะยิ่งรักษาให้ดีขึ้นได้เร็วและป้องกันอาการรุนแรงที่อาจเกิดขึ้นได้ ดังนั้น ควรไปพบแพทย์ตั้งแต่เนิ่น ๆ เมื่อสังเกตเห็นอาการผิดปกติต่าง ๆ บริเวณดวงตา

สาเหตุของตาขี้เกียจ

ตาขี้เกียจอาจเป็นผลมาจากสภาวะใด ๆ ที่บดบังการมองเห็นของดวงตา ทำให้พัฒนาการทางสายตาแย่ลงจนมองเห็นได้ไม่ชัดเจน ซึ่งอาจเกิดได้จากหลายสาเหตุ เช่น

    ตาเขหรือตาเหล่ (Strabismus) เป็นอาการที่ดวงตาข้างหนึ่งอาจมองตรง ส่วนอีกข้างมองไปยังทิศทางอื่น ซึ่งจะทำให้มองเห็นภาพซ้อน ผู้ที่มีอาการจึงเลือกใช้ดวงตาข้างที่มองตรงเพื่อหลีกเลี่ยงการเห็นภาพซ้อน จึงทำให้ดวงตาอีกข้างไม่พัฒนาตามปกติและทำให้เกิดตาขี้เกียจ
    ภาวะค่าสายตาผิดปกติที่ต่างกันมาก (Refractive Errors) ทั้งสายตายาว สายตาสั้น หรือสายตาเอียง เพราะแสงที่ส่องผ่านเข้าเลนส์ตามากน้อยไม่เท่ากัน ทำให้สมองเลือกตอบสนองกับดวงตาข้างที่รับแสงได้ดีกว่า ดวงตาอีกข้างจึงไม่ค่อยถูกใช้งานและพัฒนาน้อยกว่าอีกข้าง
    ความผิดปกติที่ทำให้เกิดความมัวในตา (Stimulus Deprivation Amblyopia) เป็นความผิดปกติที่เกิดได้จากมีสิ่งกีดขวางหรือบดบังการมองเห็นของดวงตา ทำให้การรวมแสงไม่ตกบนจอตา ผู้ป่วยจึงมองเห็นภาพได้ไม่ชัด

นอกจากนี้ เด็กบางกลุ่มอาจมีความเสี่ยงทำให้มีโอกาสในการเป็นโรคนี้มากกว่าปกติเมื่อมีปัจจัยกระตุ้น เช่น

    มีสภาวะบางอย่างที่ทำให้แสงเข้าตาได้ไม่ปกติ เช่น เป็นต้อกระจก หนังตาตก
    มีประวัติคนในครอบครัวเป็นโรคตาขี้เกียจ ตาเขหรือตาเหล่
    เด็กที่คลอดก่อนกำหนดหรือคลอดออกมาน้ำหนักตัวน้อย
    มีความผิดปกติด้านพัฒนาการ

อาการตาขี้เกียจ

โรคนี้ค่อนข้างสังเกตได้ยาก และตัวเด็กเองก็อาจแยกออกไม่ออกว่าเกิดอาการกับดวงตาข้างใดข้างหนึ่งหรือไม่ ยกเว้นในกรณีที่มองเห็นความผิดปกติจากดวงตาได้ชัดเจน ผู้ป่วยมักมีอาการ ดังนี้

    การมองเห็นของดวงตาข้างใดข้างหนึ่ง หรือทั้งสองข้างแย่ลง
    มีอาการตาเหล่ ต้องเอียงศีรษะหรือปิดตาไว้ข้างหนึ่ง เพื่อให้มองเห็นได้ชัด
    การกะระยะหรือวัดความห่างระหว่างวัตถุกับสิ่งอื่น ๆ ทำได้ยาก
    ดวงตาเบนเข้าด้านในหรือออกด้านนอก
    ปวดศีรษะ

พ่อแม่อาจเริ่มสังเกตอาการของเด็กได้ตั้งแต่หลังคลอดไม่กี่สัปดาห์ แต่ในเด็กบางคนอาจไม่พบอาการผิดปกติใด ๆ ที่เห็นได้อย่างชัดเจน จึงจำเป็นต้องอาศัยการตรวจสายตาอย่างละเอียดเป็นหลัก โดยแพทย์มักจะแนะนำให้เด็กอายุระหว่าง 3–5 ปีเข้ารับการตรวจคัดกรองสายตา เพราะการตรวจพบโรคได้ตั้งแต่เนิ่น ๆ จะช่วยให้การรักษาเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพและช่วยให้พัฒนาการทางด้านสายตาของเด็กเป็นไปตามวัย

อาการตาขี้เกียจที่ควรไปพบแพทย์

หากพบอาการตาขี้เกียจหรืออาการผิดปกติใด ๆ ที่เกิดขึ้นกับดวงตาของเด็ก พ่อแม่ควรพาเด็กไปพบแพทย์เพื่อตรวจสายตา นอกจากนี้ เด็กที่มีความเสี่ยงในการเกิดตาขี้เกียจ ก็ควรไปตรวจสายตาเช่นกัน เช่น มีประวัติคนในครอบครัวเป็นโรคตาขี้เกียจ เป็นโรคต้อกระจกหรือภาวะทางสายตาอื่น ๆ

การวินิจฉัยตาขี้เกียจ

แพทย์จะตรวจวินิจฉัยโรคด้วยการตรวจตาอย่างละเอียดและวัดสายตา ซึ่งเทคนิคในการตรวจต่าง ๆ จะขึ้นอยู่กับอายุของเด็กเป็นหลัก หากเป็นเด็กที่มีอาการตาเหล่หรือตาเข แพทย์ผู้ชำนาญการตรวจวัดภาวะตาเขหรือตาเหล่โดยเฉพาะจะช่วยดูแลอย่างใกล้ชิด เพื่อป้องกันการเกิดตาขี้เกียจที่อาจทำให้การรักษายากขึ้น

นอกจากนี้ ยังมีการตรวจด้านอื่น ๆ เพิ่มเติมในกรณีที่พบว่าผลการตรวจสายตาเป็นปกติ แต่สงสัยว่าอาจมีโรคซ่อนอยู่ เช่น ซีที สแกน (CT Scan) เอ็มอาร์ไอ (MRI) การตรวจหาจุดรั่วด้วยการฉีดสีฟลูออเรสซีน (Fluorescein Angiography) การตรวจทางสรีรวิทยาไฟฟ้าหัวใจ (Electrophysiology Study) การถ่ายภาพของจอประสาทตา (Spectral-Domain Optical Coherence Tomography: SD-OCT)

การรักษาตาขี้เกียจ

การตรวจพบตาขี้เกียจตั้งแต่เด็กจะมีโอกาสในการรักษาให้หายขาดได้สูงกว่าเมื่อพบตอนเป็นผู้ใหญ่ โดยการรักษาก่อนอายุ 7 ปี จะได้ผลดีมากที่สุด เนื่องจากเป็นช่วงที่มีการพัฒนาดวงตาและสมองส่วนที่ควบคุมการมองเห็น แต่เมื่อผ่านพ้นช่วงอายุ 7–9 ปีขึ้นไป การรักษาอาจทำได้ยากมากขึ้นตามอายุ อย่างไรก็ตามในช่วงอายุไม่เกิน 17 ปี การตอบสนองต่อการรักษายังเป็นไปได้ด้วยดี

แนวทางในการรักษาจะเป็นการกระตุ้นให้ผู้ป่วยใช้งานดวงตาข้างที่กล้ามเนื้อตาอ่อนแรง เพื่อช่วยให้สมองทำงานประสานกับดวงตาข้างที่ใช้งานน้อยให้มากขึ้น และรักษาความผิดปกติของสายตาที่เป็นต้นเหตุ โดยอาจใช้หลายวิธีควบคู่กัน ดังนี้

    สวมแว่นสายตาหรือคอนแทคเลนส์ ช่วยแก้ไขปัญหาสายตาของผู้ป่วยที่มีความต่างระหว่างสายตาทั้งสองข้างมาก จึงทำให้มองเห็นภาพได้ชัดเจนและสั่งการสมองให้ทำงานประสานกับดวงตาข้างที่อ่อนแอมากขึ้น เพื่อพัฒนาสายตาทั้ง 2 ข้างให้มีการทำงานเท่ากันและเป็นไปตามปกติ
    ใส่ที่ครอบตา แพทย์จะแนะนำให้ผู้ป่วยสวมที่ครอบตากับดวงตาข้างที่ใช้งานบ่อยเป็นระยะเวลาประมาณ 2–6 ชั่วโมงต่อวันในช่วงเวลาที่มีการใช้งานดวงตา โดยอาจต้องสวมที่ครอบตาไว้ติดต่อกันนานเป็นสัปดาห์ไปจนถึงเป็นปีตามสถานการณ์ของแต่ละคน
    ใช้ยาหยอดตา เป็นยาหยอดตาที่มีส่วนประกอบของสารอะโทรปีนหยอดลงในตาข้างที่แข็งแรงสัปดาห์ละ 2 ครั้ง เพื่อทำให้เกิดอาการมัวชั่วคราวและกระตุ้นให้ดวงตาข้างที่อ่อนแอใช้งานมากขึ้น แต่อาจส่งผลให้ดวงตามีความไวต่อแสงมากขึ้น
    การผ่าตัด เหมาะสำหรับผู้ป่วยที่มีสาเหตุตาขี้เกียจจากตาเขหรือตาเหล่ หนังตาตก และการรักษาในวิธีข้างต้นไม่ได้ช่วยให้ตำแหน่งของสายตากลับมาเป็นปกติ แพทย์อาจแนะนำให้มีการผ่าตัดกล้ามเนื้อดวงตาเพื่อให้ทำงานได้เป็นปกติมากขึ้น

ระยะเวลาในการรักษาอาจแตกต่างกันออกไปตั้งแต่หลายสัปดาห์ไปเป็นปี แต่โดยเฉลี่ยจะอยู่ที่ 6 เดือนถึง 2 ปี นอกจากนี้ หลังการรักษาจบลงอาจต้องมีการตรวจดูอาการอยู่เป็นระยะ เพราะเด็กที่เคยเป็นตาขี้เกียจยังอาจมีโอกาสกลับมาเป็นซ้ำได้อีกครั้ง

ภาวะแทรกซ้อนของตาขี้เกียจ

เมื่อผู้ป่วยที่เป็นโรคตาขี้เกียจไม่ได้รับการรักษาอย่างถูกต้องและทันเวลาอาจส่งผลให้ความสามารถในการมองเห็นลดลงไปจนถึงขั้นสูญเสียการมองเห็นอย่างถาวร

การป้องกันตาขี้เกียจ

เด็กทุกคนมีโอกาสในการเกิดตาขี้เกียจ โดยเฉพาะในกลุ่มเสี่ยงที่กล่าวไปข้างต้น หากเป็นทารกแรกเกิดไปจนถึงวัย 6–12 เดือน พ่อแม่ควรหมั่นสังเกตอาการของทารกและพบแพทย์ตามนัดการตรวจสุขภาพของเด็กอย่างสม่ำเสมอ สำหรับเด็กที่อยู่ในช่วงวัยก่อนเข้าเรียนหรืออายุประมาณ 3–5 ปี ควรเข้ารับการตรวจวัดสายตาเป็นประจำเพื่อการตรวจพบโรคได้ตั้งแต่ในระยะเนิ่น ๆ และรักษาได้ทันท่วงที

การสร้างอาชีพ จากการขายสะระแหน่สมุนไพรไทยสารพัดประโยชน์ที่มีคุณประโยชน์มากมาย

สะระแหน่เป็นสมุนไพรที่ได้รับความนิยมในอาหารไทยและยาแผนโบราณและมีชื่อเสียงในเรื่องกลิ่นหอมสดชื่น รสเย็นและประโยชน์ต่อสุขภาพมากมาย สมุนไพรเอนกประสงค์ชนิดนี้ใช้ปรุงอาหาร เครื่องดื่ม และยารักษาโรคตามธรรมชาติ ทำให้กลายเป็นอาหารหลักในครัวเรือนของคนไทย สะระแหน่มีประโยชน์และสรรพคุณทางยามากมายเป็นที่นิยมนำมาประกอบอาหารและใช้เป็นส่วนประกอบของยาหลายชนิด

ลักษณะของสะระแหน่
สะระแหน่มีใบสีเขียวสด มีเนื้อย่นเล็กน้อย ลำต้นมีรูปร่างสี่เหลี่ยม ซึ่งเป็นลักษณะทั่วไปของพืชในวงศ์สะระแหน่ สะระแหน่เจริญเติบโตได้ดีในสภาพอากาศอบอุ่นและชื้น จึงเหมาะแก่การปลูกในประเทศไทย พืชชนิดนี้มีกลิ่นหอมเย็นสบายเนื่องจากมีเมนทอล อยู่ แม้ว่าจะมีความเข้มข้นน้อยกว่าสะระแหน่ก็ตาม

การใช้วัตถุดิบในการปรุงอาหารไทย
สะระแหน่เป็นส่วนผสมหลักของอาหารไทยหลายชนิด ทำให้มีรสชาติสดชื่นและหวานเล็กน้อย อาหารยอดนิยมที่มีสะระแหน่เป็นส่วนประกอบ ได้แก่:

ลาบ – สลัดเนื้อสับรสเผ็ดตกแต่งด้วยใบสะระแหน่สด
ยำ – สลัดไทยรสเผ็ดหลายชนิด มักใส่สะระแหน่ลงไปด้วยเพื่อเพิ่มความสดชื่น
เครื่องดื่มสมุนไพรไทยชงกับชาหรือผสมในเครื่องดื่มสดชื่น
ประโยชน์ต่อสุขภาพของสะระแหน่
สะระแหน่ไม่เพียงแต่เป็นส่วนผสมที่มีรสชาติดีต่ออาหารเท่านั้น แต่ยังเป็นสมุนไพรที่มีคุณสมบัติทางยาที่มีประโยชน์ต่อสุขภาพมากมาย:

🌿 ช่วยระบบย่อยอาหาร
สะระแหน่ช่วยบรรเทาอาการไม่สบายท้องลดอาการท้องอืด และส่งเสริมการย่อยอาหารให้มีสุขภาพดี มักใช้เพื่อบรรเทาอาการอาหารไม่ย่อยและคลื่นไส้

🌿 ส่งเสริมสุขภาพช่องปาก
เนื่องจากสะระแหน่มีคุณสมบัติในการต่อต้านเชื้อแบคทีเรีย จึงนิยมนำมาใช้ในน้ำยาบ้วนปากและยาสีฟันเพื่อให้ลมหายใจสดชื่นและลดการเติบโตของแบคทีเรียในช่องปาก

🌿 ช่วยดูแลสุขภาพทางเดินหายใจ
สรรพคุณในการทำให้เย็นของสะระแหน่สามารถช่วยบรรเทาอาการคัดจมูกและบรรเทาอาการเจ็บคอได้ การสูดดมไอน้ำจากสะระแหน่หรือการดื่มชาเขียวมิ้นต์สามารถบรรเทาอาการหายใจลำบากได้

🌿 ลดความเครียดและความวิตกกังวล
กลิ่นหอมอันผ่อนคลายของสะระแหน่เป็นที่ทราบกันดีว่ามีผลผ่อนคลายจิตใจจึงมีประโยชน์ในอะโรมาเทอราพีเพื่อช่วยลดความเครียดและความวิตกกังวล

🌿 อุดมไปด้วยสารต้านอนุมูลอิสระ
สะระแหน่มีฟลาโวนอยด์และโพลีฟีนอลซึ่งช่วยปกป้องร่างกายจากความเครียดออกซิเดชันและลดความเสี่ยงของโรคเรื้อรัง

วิธีปลูกสะระแหน่ที่บ้าน
สะระแหน่เป็นสมุนไพรที่ปลูกง่าย เจริญเติบโตได้ดีในกระถางหรือแปลงดอกไม้ ต่อไปนี้เป็นขั้นตอนง่ายๆ ในการปลูกสะระแหน่สดของคุณเอง:

เลือกสถานที่ที่เหมาะสม – สะระแหน่เจริญเติบโตได้ดีในบริเวณ ที่มีร่มเงาบาง ส่วนถึงแสงแดดเต็มที่
ใช้ดินที่มีการระบายน้ำที่ดี – ตรวจสอบให้แน่ใจว่าดินอุดมไปด้วยอินทรียวัตถุและระบายน้ำได้ดี
รดน้ำเป็นประจำ – รักษาให้ดินมีความชื้นแต่ไม่แฉะเกินไป
เก็บเกี่ยวบ่อยครั้ง – การตัดแต่งเป็นประจำจะช่วยส่งเสริมการเจริญเติบโตใหม่และรักษาสุขภาพของพืช

สะระแหน่เป็นมากกว่าสมุนไพรที่มีรสชาติดี แต่ยังอุดมไปด้วยคุณค่าทางโภชนาการและมีประโยชน์ต่อสุขภาพมากมายไม่ว่าจะใช้ในการปรุงอาหาร การรักษาด้วยสมุนไพร หรือการดูแลส่วนตัว สมุนไพรไทยที่สดชื่นนี้ถือเป็นส่วนเสริมที่ยอดเยี่ยมสำหรับบ้านทุกหลัง การปลูกสะระแหน่เองช่วยให้ได้ของสดและออร์แกนิก ทำให้เป็นพืชที่มีประโยชน์และเพลิดเพลิน

หมอประจำบ้าน: กินสารพิษหรือยาพิษ (Ingestion of poisons)

สารพิษหรือยาพิษ ที่เข้าสู่ร่างกายโดยการกินที่พบบ่อย ๆ ได้แก่

1. ยา เช่น ยาที่ใช้ภายนอก (ทิงเจอร์ไอโอดีน ด่างทับทิม) ยาแก้ปวด (แอสไพริน พาราเซตามอล) ยานอนหลับ ยาถ่าย ยารักษาโรคหัวใจ เป็นต้น

ยาพวกนี้ถ้ากินเข้าไปจำนวนมากอาจเป็นพิษได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเด็กเล็ก

2. วัตถุเคมีที่ใช้ในบ้าน เช่น ผงซักฟอก น้ำยาขัดพื้น แลกเกอร์ ทินเนอร์ น้ำมันก๊าด ดีดีที เป็นต้น

3. สารเคมีที่ใช้ในทางเกษตรกรรม เช่น ยาฆ่าแมลง ยาปราบวัชพืช เป็นต้น

4. ยาพิษที่ใช้เบื่อสัตว์ เช่น ยาเบื่อหนูหรือสุนัข

5. สัตว์หรือพืชพิษ อ่านเพิ่มเติมใน พิษปลาปักเป้า พิษแมงดาถ้วย, พิษปลาทะเล, พิษหอยทะเล, พิษคางคก และพิษเห็ด

สาเหตุ

เด็กบางคนอาจกินสารพิษเพราะความไม่รู้ภาษาหรือรู้เท่าไม่ถึงการณ์ เช่น ดื่มน้ำมันก๊าด หรือกินยาเม็ดที่มีสีสันสวย ๆ หรือกินยาน้ำที่ออกรสหวาน เป็นต้น

ผู้ใหญ่อาจกินสารพิษเพราะความเผอเรอ รู้เท่าไม่ถึงการณ์ หรือจงใจที่จะฆ่าตัวตายได้

อาการ

อาการขึ้นกับชนิดและปริมาณของสารพิษ และระยะเวลาที่กิน

ในที่นี้จะกล่าวถึงสารเคมีที่อาจพบได้บ่อยเพียงบางชนิดเท่านั้น เช่น

ยานอนหลับกลุ่มบาร์บิทูเรต ถ้ากินเกินขนาดมาก ๆ จะทำให้ซึม ไม่ค่อยรู้ตัว หายใจตื้นและช้า เหงื่อออก ตัวเย็น ตัวเขียว รูม่านตาโตและไม่หดเมื่อถูกแสง หมดสติ และตายในที่สุด

แอสไพริน ถ้ากินขนาดมาก ๆ ทำให้เกิดภาวะเลือดเป็นกรด (acidosis) จะมีอาการหายใจหอบลึก หน้าแดง ไข้สูง ปวดท้อง อาเจียน มีภาวะขาดน้ำ มีเลือดออกตามที่ต่าง ๆ ชัก และหมดสติถึงตายได้

พาราเซตามอล ถ้ากินในขนาดมากกว่า 140 มก./กก. จะทำให้ตับถูกทำลายภายใน 24-48 ชั่วโมง เกิดภาวะตับแข็งหรือตับวายเฉียบพลันได้

ไอโอดีน (เช่น ทิงเจอร์ไอโอดีนที่ใช้ใส่แผล) ทำให้ปากคอและหลอดอาหารไหม้และเจ็บ อาเจียนออกมาเป็นสีเหลืองหรือสีน้ำเงิน กระหายน้ำ ท้องเดิน (อาจถ่ายเป็นเลือด) อ่อนเพลีย วิงเวียน เป็นลม และชัก

ด่างทับทิม ถ้ากินเกล็ดหรือน้ำด่างทับทิมเข้มข้นจะทำให้กัดเนื้อเยื่อในปาก กล่องเสียงบวม ชีพจรเต้นช้าและช็อก

เมนทอลหรือยูคาลิปตัส ทำให้อาเจียน ท้องเดิน หายใจตื้น ปัสสาวะเป็นเลือด ชัก และหมดสติ

กรดบอริก (boric acid) ทำให้มีไข้ขึ้น อาเจียน ท้องเดิน ถ่ายเป็นมูกเลือด หน้าแดง ซึม ชัก ตัวเหลือง ตัวเขียว ไตถูกทำลาย ความดันโลหิตต่ำ หมดสติ ถึงตายได้

ผงซักฟอก อาจทำให้คลื่นไส้ อาเจียน ท้องเดิน ถ้ามีส่วนผสมของด่าง ก็อาจทำให้เกิดการระคายเคืองต่อเยื่อบุทางเดินอาหาร

น้ำมันก๊าด เบนซิน ทินเนอร์ ทำให้อาเจียน ปอดบวมน้ำ (pulmonary edema) วิงเวียน ชีพจรเบาและเต้นไม่สม่ำเสมอ ชัก ถ้าสำลักเข้าไปในปอดอาจทำให้ปอดอักเสบ

อาการเป็นพิษเรื้อรัง จะมีอาการปวดศีรษะ ซึม ตามัว มือเย็นและชา อ่อนเพลีย ความจำเสื่อมใจสั่น ความคิดสับสน ซีด เจ็บในปาก

สารพวกฟีนอล (phenol) เช่น กรดคาร์บอลิก (carbolic acid) เครซอล (cresol มีชื่อการค้า เช่น Lysol) เฮกซาคลอโรฟีน (hexachlorophene) เป็นต้น พวกนี้เป็นกรดอาจทำให้เกิดการระคายเคืองต่อทางเดินอาหาร กระหายน้ำ คลื่นไส้ อาเจียน ปัสสาวะออกน้อย กล้ามเนื้อชักเกร็ง ช็อก และการหายใจล้มเหลว

ฟอสฟอรัส (inorganic phosphorus) ซึ่งมีอยู่ในหัวไม้ขีดไฟ ทำให้เจ็บในปากและลำคอ อาเจียน ท้องเดิน ปวดศีรษะ เยื่อหุ้มปอดอักเสบ อ่อนเปลี้ย เพลียแรง ดีซ่าน ปัสสาวะออกน้อย มีจุดแดงขึ้นตามผิวหนังและช็อก

ดีดีที จะทำให้มีอาการอ่อนเพลีย ปวดตามแขนขา กระสับกระส่าย กล้ามเนื้อกระตุก ชัก และหมดสติ

ยาฆ่าแมลงประเภทออร์แกโนฟอสเฟต (organophosphate) เช่น พาราไทออน (parathion) มาลาไทออน (malathion) คาร์บาเมต (carbamate) เป็นต้น

มักมีอาการภายใน 2-3 ชั่วโมงหลังกิน ด้วยอาการปวดศีรษะ เหงื่อออก น้ำลายฟูมปาก น้ำตาไหล อาเจียน ท้องเดิน กล้ามเนื้อเต้นกระตุก ชัก หอบ ตาลาย รูม่านตาหดเล็ก และอาจตายภายในเวลารวดเร็ว

พาราควอต (paraquat) ซึ่งมียาปราบวัชพืช ทำให้เกิดอาการชัก ปอดบวมน้ำ ตับวาย ไตวาย หัวใจวาย ภายในไม่กี่ชั่วโมงถึงหลายวัน ในที่สุดจะมีอาการระบบหายใจล้มเหลว เนื่องจากเกิดเยื่อพังผืดในปอด

ถ้าขนาดเข้มข้น อาจกัดเยื่อบุหลอดอาหาร ทำให้ริมฝีปากและลำคอไหม้พองและเป็นแผล อาจทำให้หลอดอาหารเป็นแผลทะลุ

ผู้ป่วยจะเสียชีวิตจากภาวะช็อกจากหัวใจ (cardiogenic shock) และอวัยวะหลายระบบล้มเหลวภายใน 1-4 วัน

สตริกนิน (strychnine) ซึ่งมักทำเป็นยาเบื่อสุนัข ทำให้เกิดอาการชัก หลังแอ่น หายใจลำบาก น้ำลายฟูมปาก และขาดออกซิเจน

ไซยาไนด์ (cyanides) ซึ่งอาจมีอยู่ในยาเบื่อหนู จะทำให้ตัวเขียว หายใจลำบาก ความดันเลือดตก ถึงตายได้รวดเร็ว

สารปรอท ทำให้มีอาการน้ำลายฟูมปาก กระหายน้ำ ปวดแสบปวดร้อนในปากและลำคอ เยื่อบุในช่องปากบวมและเปลี่ยนสี ปวดท้อง อาเจียน ท้องเดิน ถ่ายเป็นเลือด ไม่มีปัสสาวะออก เเละช็อก

ถ้าเป็นพิษเรื้อรัง จะมีอาการอ่อนเพลีย เดินเซ มือสั่น ซึมเศร้า เป็นตะคริว

สารหนู (arsenic) อาการมักเกิดขึ้นภายใน 1 ชั่วโมงหลังกิน (บางรายอาจนานถึง 12 ชั่วโมง) มีอาการปวดท้อง กลืนลำบาก อาเจียนติด ๆ กัน ท้องเดิน เป็นตะคริว ต่อมาจะรู้สึกกระหายน้ำอย่างรุนแรง และช็อก

เมทิลแอลกอฮอล์ (methyl alcohol) ซึ่งเป็นแอลกอฮอล์ที่ใช้จุดไฟ (เป็นคนละชนิดกับเอทิลแอลกอฮอล์ซึ่งทำเป็นเหล้า เบียร์) เมื่อกินเข้าไปอาจทำให้มีอาการปวดศีรษะ ปวดท้อง จุกแน่น คลื่นไส้ อาเจียน และตาบอด (เพราะประสาทตาถูกทำลาย) ผู้ป่วยอาจมีอาการตัวเขียว ชัก และหมดสติ

กรดหรือด่างอย่างแรง ทำให้ผิวหนังและเยื่อบุของทางเดินอาหารถูกกัดไหม้และอักเสบ มีอาการเจ็บในปากและลำคอ กระหายน้ำ คลื่นไส้ อาเจียน อาเจียนเป็นเลือด กลืนลำบาก หายใจลำบาก ช็อก

บางรายอาจมีการแตกทะลุของหลอดอาหารและกระเพาะ ทำให้กลายเป็นเยื่อบุช่องท้องอักเสบ หรือหลอดอาหารเกิดการตีบตันจากการอักเสบได้

ภาวะแทรกซ้อน

ขึ้นกับชนิดของสารพิษ สารพิษร้ายแรงอาจมีผลต่อระบบประสาทและสมอง (ทำให้ชัก หมดสติ อัมพาต) ระบบเลือด (เลือดออก โลหิตจางจากไขกระดูกฝ่อ มะเร็งเม็ดเลือดขาว) ทางเดินหายใจ (ปอดอักเสบ) ตับ (ตับอักเสบ ตับแข็ง) ทางเดินอาหาร (ปวดท้อง ท้องเดิน อาเจียน) หรืออื่น ๆ บางชนิดอาจระคายเคือง (กัด) ต่อผิวหนังและเยื่อบุของทางเดินอาหาร เช่น สารที่เป็นกรดหรือด่างอย่างแรง

การวินิจฉัย

แพทย์จะวินิจฉัยจากอาการ สิ่งตรวจพบ และประวัติการสัมผัสสารพิษ

การรักษาโดยแพทย์

เมื่อผู้ป่วยมาที่โรงพยาบาล แพทย์จะให้การดูแลรักษา ดังนี้

1. รีบทำให้ผู้ป่วยอาเจียน และให้กินผงถ่านกัมมันต์เช่นเดียวกับที่แนะนำไว้ในเรื่องการปฐมพยาบาล (อ่านเพิ่มเติมที่ "การปฐมพยาบาล สำหรับผู้ป่วยที่กินสารพิษ สัตว์พิษ หรือพืชพิษ" ในหัวข้อ การดูแลตนเอง ด้านล่าง)

2. ทำการล้างกระเพาะอาหารด้วยน้ำเกลือนอร์มัลหรือน้ำ ห้ามทำในรายที่หมดสติ ชัก หรือกินกรด ด่าง น้ำมันก๊าด เบนซิน หรือทินเนอร์

3. ให้การรักษาตามอาการ เช่น

    ถ้ามีภาวะขาดน้ำ ช็อกหรือหมดสติ ให้น้ำเกลือ
    ถ้าหายใจลำบากหรือตัวเขียว ให้ออกซิเจนและอาจต้องเจาะคอช่วยหายใจ ในรายที่กินพาราควอต ไม่ควรให้ออกซิเจน นอกเสียจากผู้ป่วยมีภาวะขาดออกซิเจนรุนแรง เพราะออกซิเจนส่งเสริมให้เกิดภาวะเป็นพิษจากพาราควอต
    ถ้ามีภาวะปอดบวมน้ำ (ผู้ป่วยมีอาการหอบและฟังปอดมีเสียงกรอบแกรบ) ให้ฉีดฟูโรซีไมด์ 1-2 หลอด เข้าหลอดเลือดดำ
    ถ้าชัก ฉีดไดอะซีเเพม 5-10 มก. เข้าหลอดเลือดดำ
    ถ้ามีภาวะเลือดเป็นกรด ฉีดโซเดียมไบคาร์บอเนต
    ถ้ามีภาวะไตวาย อาจต้องทำการฟอกล้างของเสียหรือล้างไต (dialysis)
    ถ้ามีการติดเชื้อ เช่น ปอดอักเสบ ให้ยาปฏิชีวนะ

4. ให้การรักษาตามสาเหตุที่พบ เช่น

    ถ้าเกิดจากยาฆ่าแมลงประเภทออร์เเกโนฟอสเฟต (ผู้ป่วยจะมีรูม่านตาหดเล็กทั้ง 2 ข้าง) แพทย์จะฉีดอะโทรพีนเข้ากล้ามเนื้อหรือเข้าหลอดเลือดดำทุก 5-10 นาที จนกระทั่งรูม่านตาขยาย และมีอาการคอแห้ง หลังจากนั้นให้ยาต้านพิษ ได้แก่ พราลิดอกไซม์ (pralidoxime) ฉีดเข้าหลอดเลือดดำช้า ๆ ถ้าอาการหายใจยังไม่ดีขึ้นให้ฉีดซ้ำได้ในอีก 30 นาทีต่อมา (สำหรับผู้ป่วยที่กินคาร์บาเมตไม่จำเป็นต้องให้พราลิดอกไซม์)
    ถ้าเกิดจากสารหนู ให้ยาต้านพิษได้แก่ ไดเมอร์เเคปรอล (dimercaprol) ฉีดเข้ากล้ามเนื้อ
    ถ้าเกิดจากดีดีที นอกจากสวนล้างกระเพาะด้วยน้ำอุ่นแล้ว ควรให้กินยาระบาย ได้แก่ โซเดียมซัลเฟต (sodium sulfate) ขนาด 30 กรัมในน้ำ 200 มล. และให้กินฟีโนบาร์บิทาลเพื่อสงบประสาท
    ถ้าเกิดจากการกินพาราเซตามอลเกินขนาด ให้อะเซทิลซิสเตอีนกินหรือฉีดเข้าหลอดเลือดดำ

การรักษาขั้นพื้นฐาน (ที่สถานพยาบาล) สำหรับผู้ป่วยที่กินสัตว์หรือพืชพิษ

1. ถ้าผู้ป่วยกินสัตว์หรือพืชพิษมาไม่เกิน 1 ชั่วโมง และยังไม่อาเจียน รีบทำให้ผู้ป่วยอาเจียนด้วยการให้ไอพีเเคกน้ำเชื่อมหรือใช้นิ้วล้วงคอ

2. ให้ผู้ป่วยกินผงถ่านกัมมันต์ (activated charcoal) ขนาด 1 กรัม/กก. โดยผสมน้ำ 1 แก้ว โดยให้ผู้ป่วยดื่มเอง ถ้าอาเจียนหรือดื่มเองไม่ได้ ให้ป้อนผ่านท่อสวนกระเพาะ (stomach tube) ถ้าผู้ป่วยหมดสติ ควรใส่ท่อช่วยหายใจก่อนเพื่อป้องกันการสำลัก

ควรให้เร็วที่สุดเมื่อพบผู้ป่วย (วิธีนี้จะได้ผลมากที่สุดเมื่อให้กินภายใน 30 นาทีหลังกินสัตว์หรือพืชพิษ) ไม่ควรให้ก่อนหรือหลังให้ยาที่ทำให้อาเจียน

ในรายที่รับพิษร้ายเเรง เช่น ปลาปักเป้า แมงดาถ้วย เห็ดพิษร้ายแรง หรือสงสัยรับพิษปริมาณมาก ควรให้ซ้ำทุก 4 ชั่วโมง

3. ทำการล้างกระเพาะอาหารด้วยน้ำเกลือนอร์มัลหรือน้ำ

วิธีนี้จะได้ผลดีเมื่อผู้ป่วยกินสารพิษมาไม่เกิน 1 ชั่วโมง และไม่มีอาการอาเจียน ถ้าทำหลังกินสารพิษมากกว่า 4 ชั่วโมง อาจไม่ได้ประโยชน์และไม่คุ้มกับผลข้างเคียง (ที่สำคัญคือการสำลักเข้าปอดทำให้ปอดอักเสบ)

ควรกระทำโดยบุคลากรที่ชำนาญ และในที่ที่มีความพร้อม

ไม่จำเป็นต้องทำ ถ้าผู้ป่วยมีอาการอาเจียนมาก และห้ามทำในผู้ป่วยชัก ไม่ค่อยรู้ตัว หมดสติ

อาจให้ผงถ่านกัมมันต์กินก่อนล้างกระเพาะ หรือผสมผงถ่านกัมมันต์ในน้ำล้างกระเพาะก็ได้

4. ให้ผู้ป่วยดื่มโซเดียมไบคาร์บอเนต ขนาด 2-5% จำนวน 50 มล.

5. ให้กินยาระบาย ซอร์บิทอล (sorbitol) ขนาด 70% อาจกินเดี่ยว ๆ หรือผสมกับผงถ่านกัมมันต์แทนน้ำก็ได้ ถ้าไม่มีอาจให้ยาระบายอื่น ๆ เช่น ยาระบายแมกนีเซีย (Milk of Magnesia) แทน ให้ได้ไม่เกิน 2 ครั้ง

ห้ามทำ ในรายที่มีอาการถ่ายท้องมากอยู่แล้ว หรือมีภาวะขาดน้ำที่ยังไม่ได้รับการทดแทน

6. ให้น้ำเกลือทางหลอดเลือดดำ

7. ถ้าชักฉีดไดอะซีเเพม 5-10 มก.เข้าหลอดเลือดดำ

8. ถ้าหยุดหายใจหรือหายใจไม่ได้ ให้ทำการช่วยเหลือด้วยการเป่าปาก หรือใช้เครื่องช่วยหายใจ

9. ถ้าหมดสติ ให้การรักษาแบบหมดสติ

การดูแลตนเอง

หากสงสัยว่าผู้ป่วยกินสารพิษหรือยาพิษ ควรทำการปฐมพยาบาล แล้วรีบพาผู้ป่วยไปพบแพทย์ที่โรงพยาบาลทันที

การปฐมพยาบาล สำหรับผู้ป่วยที่กินสารพิษ สัตว์พิษ หรือพืชพิษ

1. รีบทำให้ผู้ป่วยอาเจียน เพื่อขับพิษออก

    ถ้ามียากระตุ้นอาเจียน ได้แก่ ไอพีแคกน้ำเชื่อม (syrup ipecac) ให้กินครั้งละ 15-30 มล. (เด็กโต 15 มล.) และดื่มน้ำตามไป 1 แก้ว ถ้ายังไม่อาเจียนใน 20 นาที กินซ้ำได้อีก 1 ครั้ง
    ถ้าไม่มียา ให้ผู้ป่วยดื่มน้ำ 1 แก้ว แล้วใช้นิ้วล้วงเข้าไปเขี่ยที่ผนังลำคอกระตุ้นให้อาเจียน ถ้าไม่ได้ผลทำซ้ำอีกครั้ง

ควรเก็บเศษอาหารที่อาเจียน ไว้ส่งตรวจวิเคราะห์

วิธีนี้จะได้ผลดี ต้องรีบทำภายใน 1 ชั่วโมงหลังกินสารพิษ และไม่ต้องทำหากผู้ป่วยมีอาการอาเจียนเองอยู่แล้ว

ห้ามทำ ในผู้ป่วยที่ชัก ไม่ค่อยรู้ตัวหรือหมดสติ หรือกินกรด ด่าง น้ำมันก๊าด ทินเนอร์ หรือสารพิษไม่ทราบชนิด

2. ถ้ามีผงถ่านกัมมันต์ (activated charcoal) ให้กินขนาด 1 กรัม/กก. โดยผสมน้ำ 1/2-1 แก้ว เพื่อลดการดูดซึมสารพิษเข้าร่างกาย (ไม่ต้องทำถ้าผู้ป่วยกินกรด ด่าง น้ำมันก๊าด ทินเนอร์)

ถ้าไม่มีผงถ่านกัมมันต์ ให้กินไข่ดิบ 5-10 ฟอง หรือดื่มนมหรือน้ำ 4-5 แก้ว

3. สำหรับผู้ป่วยที่กินพาราควอต ให้กินสารละลายดินเหนียว (Fuller’s earth) โดยผสมผงดินเหนียว 150 กรัม หรือ 2 1/2 กระป๋อง ในน้ำ 1 ลิตร ถ้าไม่มีให้ดื่มน้ำโคลนดินเหนียวจากท้องร่องในสวน (ที่ไม่มีตะปูหรือเศษแก้ว หรือสารพิษตกค้าง) ซึ่งจะลดพิษของยานี้ได้

4. สำหรับผู้ที่กินปลาปักเป้า แมงดาถ้วย ปลาทะเลพิษ หอยทะเลพิษ เห็ดพิษ ให้ดื่มโซเดียมไบคาร์บอเนตขนาด 2-5% จำนวน 50 มล. (อาจเตรียมโดยผสมผงฟู 1-2.5 กรัม ในน้ำ 50 มล.) ซึ่งจะช่วยลดพิษของอาหารพิษได้

ห้ามทำ ข้อ 2-4 ถ้าผู้ป่วยชัก ไม่ค่อยรู้ตัวหรือหมดสติ

5. ถ้าผู้ป่วยมีภาวะขาดน้ำ ให้ดื่มสารละลายน้ำตาลเกลือแร่ หรือให้น้ำเกลือทางหลอดเลือดดำ

6. ถ้าผู้ป่วยชักหรือหมดสติ ให้ทำการปฐมพยาบาลเช่นเดียวกับผู้ป่วยชัก (อ่านใน "โรคลมชัก" เพิ่มเติม) หรือหมดสติ (อ่านใน "อาการหมดสติ" เพิ่มเติม)

7. รีบพาผู้ป่วยไปโรงพยาบาล ควรนำสารพิษที่ผู้ป่วยกินหรืออาเจียนออกมาไปให้แพทย์ตรวจวิเคราะห์ด้วย

การป้องกัน

1. ควรป้องกันมิให้เด็กหยิบยาหรือสารเคมีกินเอง โดยเก็บยาและสารเคมีให้มิดชิด หรือไว้ในที่สูงเกินกว่าเด็กจะหยิบถึง

2. ควรป้องกันการหยิบยาผิด หรือกินถูกสารพิษด้วยความเผอเรอ โดย

    เก็บยาไว้ในที่มิดชิด หรือไว้ในตู้ยาที่เด็กหยิบเองไม่ได้
    เขียนฉลากยาให้ชัดเจน
    สารเคมีที่มีพิษควรเก็บไว้เป็นที่เฉพาะ และปิดให้มิดชิด อย่าปะปนกับอาหารที่กิน หรือวางอยู่ในตู้กับข้าว

ข้อแนะนำ

1. ผลการรักษาขึ้นกับชนิดและปริมาณของสารพิษที่ได้รับ สภาพของผู้ป่วยและความรุนแรงของโรค

ถ้าหากได้รับการปฐมพยาบาลอย่างถูกต้องและได้รับการรักษาอย่างทันท่วงที ก็มีโอกาสรอดได้

2. ผู้ที่ได้รับสารพิษมักมีอาการแสดงภายใน 36 ชั่วโมง ถ้าหลัง 36 ชั่วโมงไปแล้วยังไม่มีปรากฏอาการก็ถือว่าปลอดภัย

จัดฟันบางนา: การจัดฟันแบบใส ช่วยทำให้ลดปัญหาโรคฟันผุและโรคเหงือกได้ ?

ปัญหาโรคฟันผุถือว่าเป็นปัญหาที่หลายคนักจะพบเจอ ยิ่งเป็นคนที่ไม่ค่อยใส่ใจในเรื่องของสุขภาพช่องป่กและฟันด้วยแล้ว ยิ่งเสี่ยงต่อการเกิดโรคฟันผุ สำหรับโรคฟันผุคือ โรคของฟันที่มีเนื้อฟันถูกทำลายไป โดยมีการทำลายแร่ธาตุที่เป็น องค์ประกอบสำคัญของเนื้อเยื่อเหล่านี้ จนทำให้เกิดเป็นรูหรือโพรงที่ตัวฟัน ถ้าไม่ได้รับการรักษาจะลุกลาม ขยายใหญ่และลึกขึ้นเรื่อยๆ เกิดการเจ็บปวดทุกข์ทรมาน และสุดท้ายอาจต้องสูญเสียฟันไปในที่สุด ซึ่งการสูญเสียฟัน


นอกจากนี้ คราบฟัน หรือคราบแบคทีเรีย ซึ่งจะเกาะอยู่บนผิวของฟัน แบคทีเรียจะเปลี่ยนสภาพน้ำตาลและแป้งให้เป็นกรด มีฤทธิ์ทำลายแร่ธาตุที่ผิวฟัน จนก่อให้เกิดเป็นรู โดยเริ่มจากขนาดเล็กมากๆ ลุกลามใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นโรคฟันผุ โดยปกติแล้ว การเกิดโรคฟันผุมักจะพบได้บ่อยในเด็ก แต่ผู้ใหญ่ก็มีความเสี่ยงด้วยเช่นกัน โดยมีปัจจัยเหล่านี้เป็นส่วนประกอบ เช่น การบริโภคอาหารที่มีคาร์โบไฮเดรต อาการปากแห้ง การใช้ยาบางชนิด และที่สำคัญก็คือ การดูแลรักษาความสะอาดช่องปากอย่างไม่ถูกสุขลักษณะ ซึ่งในข้อนี้ถือว่าเป็นสิ่งที่สำคัญมาก นอกจากจะทำให้เกิดฟันผุแล้ว ยังสามารถทำให้เกิดโรคเหงือกได้อีกด้วย ดังนั้น เราจึงควรดูแลรักษาความสะอาดช่องปากและฟันให้สะอาด เพื่อที่จะได้ลดการเกิดฟันผุได้


อย่างไรก็ตาม ในเรื่องของการดูแลรักษาความสะอาดของฟันนั้น ผู้ที่เข้ารับการจัดฟันก็มีปัญหาในเรื่องของการทำความสะอาดฟันด้วยเช่นเดียวกัน เพราะผู้ที่เข้ารับการจัดฟันที่มีเหล็กจัดฟันอยู่ภายในช่องปาก ทำให้ทำความสะอาดฟันได้ยาก และอาจจะทำความสะอาดช่องปากและฟันได้ไม่ทั่วถึงด้วย ซึ่งเป็นสาเหตุของการเกิดฟันผุและการเกิดโรคเหงือกได้ แต่สำหรับผู้เข้ารับการจัดฟันแบบใสนั้น ในเรื่องของการทำความสะอาด แน่นอนว่าผู้เข้ารับการจัดฟัน สามารถทำความสะอาดช่องปากและฟันได้อย่างเต็มที่และมีประสิทธิภาพ จึงทำให้ผู้เข้ารับการจัดฟันแบบใสลดความเสี่ยงของการเกิดปัญหาฝันโรคได้นั่นเอง


และนอกจากการทำความสะอาดแล้วผู้เข้ารับการจัดฟันแบบใสยังสามารถรับประทานอาหารได้อย่างเต็มที่ เพราะขณะรับประทานอาหารผู้เข้ารับการจัดฟันสามารถถอดเครื่องมือการจัดฟันออกได้ ทำให้สามารถรับประทานอาหารได้อย่างหลากหลายและเต็มที่มากยิ่งขึ้น แถมไม่ต้องกังวลในเรื่องของการทำความสะอาดช่องปากและฟันด้วย แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ผู้เข้ารับการจัดฟันแบบใสจะต้องมีระเบียบวินัยในการสวมใส่เครื่องมือการจัดฟัน เพื่อให้ผลการรักษามีประสิทธิภาพและมีความแม่นยำตามที่ทันตแพทย์ได้กำหนดไว้ ถ้าหากผู้เข้ารับการจัดฟันแบบใสปฏิบัติตัวตามคำแนะนำของทันตแพทย์ก็จะทำให้ผู้เข้ารับการจัดฟันมีฟันที่เรียงตัวกันอย่างสวยงามเป็นธรรมชาติและยังมีรอยยิ้มที่สดใสมั่นใจได้ด้วย

หากใครสนใจเท่ากับการจัดฟันแบบใสก็สามารถติดต่อขอรับคำแนะนำ ได้ที่คลินิกของเรา เพราะเรามีทันตแพทย์ที่มีความเชี่ยวชาญด้านการจัดฟันแบบใสและมีประสบการณ์ทางด้านทันตกรรมมาอย่างยาวนาน ทั้งนี้ คลินิกของเรายังให้บริการทางด้านทันตกรรมอย่างครบวงจร มีเครื่องมือทางการทันตกรรมที่ทันสมัย มีความปลอดภัย นอกจากนี้ คลินิกของเราได้รับการรับรองสูงสุดจาก Invisalign ให้สามารถให้บริการการจัดฟันแบบใสได้อย่างปลอดภัยและมีความน่าเชื่อถือ เพราะเราอยากให้ทุกคนมีสุขภาพช่องปากและฟันที่ดี มีรอยยิ้มที่สดใสมั่นใจและยังทำให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นด้วย

มือถือ Xiaomi เสียวหมี่ Xiaomi 14 Ultra (16GB/512GB)
40,990 บาท

เสียวหมี่ Xiaomi 14 Ultra (16GB/512GB)
เลนส์ออปติคอล Summilux จาก Leica เลนส์ Telephoto แบบลอยตัว ขนาด 75 มม. และเลนส์ Periscope ขนาด 120 มม.
กล้องหลักขนาด 1 นิ้ว จาก Leica รูรับแสงระหว่าง F1.63 ถึง F4.0
ระบบกล้องสี่ตัวจาก Leica สี่เลนส์ หกความยาวโฟกัส
จอแสดงผล All Around Liquid Display การออกแบบที่เรียบหรู การรับชมที่ดื่มด่ำ
ชิปเซ็ต Snapdragon® 8 Gen 3 ความเร็วพิเศษและการประหยัดพลังงานสำหรับการใช้งานตลอดทั้งวัน*
จอแสดงผล WQHD+ dynamic 1-120Hz AMOLED การตอบสนองที่ราบรื่นเป็นพิเศษพร้อมรายละเอียดที่น่าทึ่ง

รายละเอียดเบื้องต้น
   ยี่ห้อ-รุ่น         เสียวหมี่ Xiaomi 14 Ultra (16GB/512GB)
   ราคากลาง      40,990 บาท
   จำนวนซิม      2 ซิม (Nano Sim)
   แบบดีไซน์       จอสัมผัส
   สี                 White, Black

   ความถี่-เครือข่าย
2G(GSM: 2/3/5/8)
3G(WCDMA: 1/2/4/5/6/8/19)
4G(LTE FDD: 1/2/3/4/5/7/8/18/19/20/26/28/66* LTE TDD: 38/40/41/42/48)
5G(NR: n1/2/3/5/7/8/20/28/38/40/41/48/66*/77/78/79)

   ขนาด-น้ำหนัก                   ยาว 161.4 x กว้าง 75.3 x หนา 9.2 มม., น้ำหนัก 219.8 กรัม
   ความจุข้อมูลภายใน (ROM)  512 GB
   ความจุข้อมูลภายนอกสูงสุด     -
   แบตเตอรี่ และระบบชาร์จ      ความจุแบตเตอรี่ 5,000 mAh

จอแสดงผล
   ชนิดจอ              จอสัมผัส (AMOLED)
   ความละเอียด       6.73 นิ้ว, 522 ppi, 1,440 x 3,200 px
   รายละเอียดอื่น
จอแสดงผล All Around Liquid Display
WQHD+ 6.73" AMOLED
3200 x 1440, 522 ppi
LTPO, AdaptiveSync Pro
อัตรารีเฟรช: ไดนามิกตั้งแต่ 1-120Hz
ความไวตอบสนองการสัมผัส: สูงสุด 240Hz
*ความไวตอบสนองการสัมผัสอาจแตกต่างกันออกไปตามเนื้อหาบนหน้าจอ
ประเภทวัสดุ OLED: แผงจอ C8 ที่ปรับโดย Xiaomi
ความสว่าง: HBM 1000 nits (typ), ความสว่างสูงสุด 3000 nits
หน้าจอ Pro HDR รองรับ UltraHDR
Dolby Vision®
HDR10+
6.8 หมื่นล้านสี
ช่วงสี: DCI-P3
หน้าจอ TrueColor
สีสันที่ปรับอัตโนมัติ
สีดั้งเดิมโปร
โหมดอ่านหนังสือปรับอัตโนมัติ
โหมดแสงอาทิตย์
การหรี่ไฟ DC / การหรี่ไฟ PWM 1920Hz
ได้รับการรับรองแสงสีฟ้าต่ำจาก TÜV Rheinland (ฮาร์ดแวร์โซลูชัน)
ได้รับใบรับรองความไร้ซึ่งแสงกะพริบจาก TÜV Rheinland
ได้รับใบรับรองความเป็นมิตรกับนาฬิกาชีวภาพจาก TÜV Rheinland
Xiaomi Shield Glass

กล้องถ่ายรูป
   ขนาด-ความละเอียด                   กล้องหลัง (50 Mpx), กล้องหน้า (32 Mpx)
   ความละเอียดของภาพภ่ายสูงสุด
   คุณสมบัติ                                 -

ระบบปฏิบัติการ
   หน่วยประมวลผล (CPU)            Snapdragon 8 Gen 3
   หน่วยประมวลผลกราฟิก (GPU)   Qualcomm Adreno GPU
   หน่วยความจำ (RAM)              12.0 GB
   ระบบเชื่อมต่อภายนอก              USB, Bluetooth, NFC, Wi-Fi
   ระบบรับส่งข้อความ                   -
   การเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ต            3G, WiFi, 4G, 5G